Oekraïense vluchtelingen komen samen in schuilkerk van Franeker: 'Het is echt gezellig'
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne is de oude schuilkerk De Mouterij in Franeker een ontmoetingsplek voor vluchtelingen. Een plek waar de kinderen samen spelen terwijl de ouders elkaar moed inspreken.
Een band speelt muziek. Het publiek, dat vooral bestaat uit vrouwen en kinderen, drinkt koffie en filmt af en toe het optreden.
Het initiatief komt van stichting De Mouterij, die van de oude schuilkerk een klein cultureel centrum wil maken. „Toen de oorlog uitbrak vonden we dat een ontmoetingsplek creëren ook bij onze missie hoort”, vertelt voorzitter Peter Wever.
„In het begin ging de opvang vrij ongeorganiseerd. De gemeente deed wat, Nederlandse families hielpen. Wij dachten: er moet een plek komen waar de ontheemden elkaar weer kunnen vinden. Helemaal door het verleden van de schuilkerk vonden we het belangrijk om mensen in ballingschap te helpen.”
Tolk
De Mouterij opent nu elke zondag de deuren. „Zo kunnen we de opvang volhouden.” Bij de organisatie is Ina Bruhovetska als tolk onmisbaar. Haar moeder woonde al voor de oorlog in Harlingen, nu woont ze daar zelf ook. Daardoor spreekt ze goed Nederlands. „Peter doet de Nederlandse kant en ik de Oekraïense.”
Elke keer als Rein Mebius van de band Klein Comité iets vertelt over het volgende nummer wacht hij na een paar zinnen even. Bruhovetska herhaalt zijn woorden in haar moedertaal. „Het is echt gezellig”, vindt de tolk. „Deze plek is belangrijk. Hier delen we elkaars problemen.”
Drunken sailor
Mebius is vereerd om hier op te treden. „Het is fijn om met muziek de taalbarrière te doorbreken. Emotie hoor je wel door de muziek heen.”
Over welke nummers te spelen heeft de band nog wel wat getwijfeld. Bij het laatste nummer voor de pauze, What shall we do with the drunken sailor? ,
is het publiek het meest enthousiast. Vrolijk wordt er mee geklapt. „We
wisten van tevoren niet wat hun referentiekader is. In Nederland is dat
liedje wel een begrip, maar daar? Geen idee.”
‘Alleen maar positief’
De Oekraïners komen niet alleen uit Franeker. Vrijwilligers zijn zondagochtend op pad gegaan om mensen op te halen uit Minnertsga, Harlingen, Sexbierum. Een paar zijn met de trein uit Leeuwarden gekomen.
Vira uit Charkiv woont nu in Minnertsga. Met behulp van een vertaalprogramma op haar telefoon probeert ze duidelijk te maken wat deze bijeenkomst voor haar betekent. „Hier zijn alleen maar positieve emoties”, vertaalt het programma haar Oekraïense zinnen. Ze betrekt haar buurvrouw Walertina erbij. „Voor ons gepensioneerden is in Minnertsga niet veel te doen.”