|
|
Doorslaande Tongen: er is nog plek!
Lieve lezer(es),
Het gaat goed met Doorslaande Tongen. Inmiddels hebben we al genoeg inschrijvingen. Sterker nog: één groep is al helemaal vol en de inschrijvingen zijn voorlopig nog niet gestopt.
Akkoorden
Zoals ik in de vorige nieuwsbrief al meldde, wordt dit weekend veel aandacht besteed aan het o zo belangrijke gebruik van akkoorden. Vooral de akkoorden aan de discant zijn in de praktijk soms een ondergeschoven kindje. En dat is echt zonde.
Mark Söhngen
Eén groep kan nog wel wat inschrijvingen gebruiken. En dat is die van Mark Söhngen. Altijd leuke workshops. Zelfs speel ik menig nummer, dat ik ooit heb opgestoken tijdens een van zijn lesuren.
Dus laat de kans om een workshop bij een van de grootste promotoren van de trekharmonica te volgen niet aan je voorbij gaan en gooi het komende Doorslaande Tongen met hem op een akkoordje!
Akkoordschieten
Nu we het toch over gooien op een akkoordje hebben: dit weekend zullen er ook wedstrijden akkoordschieten worden gehouden. Dit is een initiatief van onze creatieve sectie, die altijd met opmerkelijke ideeën komt. Als je aan dit weekend deelneemt, kun je later kun je vol trots je kleinkinderen vertellen dat je bij dit opmerkelijke fenomeen aanwezig ben geweest!
Dus geef snel op, nu het nog kan!
> De inschrijfpagina vind je hier.
> Problemen met inschrijven? Klik dan hier en mail het naar de SVN.
> Informatie vind je uiteraard ook op De Harmonicahoek.
> Daar tref je ook een schat aan eerdere impressies aan.
|
|
Jammen in het steegje bij het onderkomen van de internationale gastmusici.
Terugblik op Catalonië
Altijd als ik in Catalonië ben geweest, kijk ik met een zeker gevoel van heimwee terug. In ons wereldje is er nauwelijks een kloof tussen profs en amateurs. Als je van de trekharmonica houdt en er enigszins mee overweg kunt, zien ook de beroepsmuzikanten je als wisseltonig familielid. Zo ook hier.
De glossy folder van de ‘Ontmoeting van de harmonicaspelers van de Pyreneeën’ van dit jaar.
“Je hoort er helemaal bij”, heb ik dit jaar dan ook te horen gekregen, nadat ik wat van mijn Catalaanse repertoir had gedemonstreerd. Veel Catalaanse nummers zijn nu eenmaal niet al te moeilijk te spelen. En toch klinken ze fraai en opzwepend en worden ze door de ‘profs’ ook nog vol enthousiasme gespeeld.
Jongeren
En wat mij buitengewoon charmeert zijn de vele jongeren die zich actief zijn in met de traditionele muziek en zich daartoe heel vaak van de de harmonica bedienen. Voor een groot deel is dit te danken aan een paar nestors op dit gebied, zoals Artur Blasco, Josep Lizandra en Perepau Ximeniz. En een zeer actieve docent van een school voor voortgezet onderwijs in Seu d’Urgell.
En toch vraag ik me af. Zou er geen Nederlandse traditionele muziek zijn, die mensen zo bij de lurven grijpt, dat ook de jongeren die met enthousiasme weer tot leven zouden willen wekken?
Ik denk er nog na als thema voor het volgende weekend van Doorslaande Tongen.
|
|
|
|
|
|