Tweede Golf

Weer veel evenementen afgezegd

Lieve lezer(-es),
Ken je die mop van de evenementen die na de lockdown weer van start gingen?
Tja. Het is de mengeling van onachtzaamheid en falend regeringsbeleid (als enige land nergens mondmaskeradeplicht, te weinig testen, te weinig contactonderzoek) dat het aantal corona-besmettingen weer hand over hand is toegenomen. En dan heb ik het niet over nieuwe enthousiastelingen op de gelijknamige Hohner drierijer. Met gevolg van dit virale terrorisme is dat het ook weer te riskant is om bijvoorbeeld harmonicadagen te organiseren.
Er zijn gelukkig nog uitzonderingen.
Zo zijn er in Zwolle regelmatig cursussen.

Ook de wandelweekenden in Friesland gaan nog gewoon door. Beiden zijn absolute aanraders: kleine groepen, dus meer afstand en weinig risico.

Helaas heeft De Muse het moeten afleggen tegen de coronarestricties.

Een einde in Malden

Geen leuk nieuws uit Malden. Hier bevindt zich De Muse: Accordeonmuseum, tevens podium en winkel. Helaas heeft eigenaar Henk Kuik de handdoek in de ring moeten werpen: tegen de miniscule querilant viel niet op te boksen. Geleidelijk aan sluit hij de tent. Wel blijft hij nog importeur van de Castagnari en zal hij vanuit huis nog reparaties en andere service blijven verlenen.

> Meer informatie hier

Lesperikelen

Eigenlijk zag het er ondanks de crisis niet slecht uit wat mijn leerlingen betreft. Er kwamen een stuk of vijf nieuwe aanmeldingen binnen: vrijwel allen heel enthousiast.
Maar er is er slechts één overgebleven. Allen hebben zonder uitzondering na twee lessen afgezegd. Dat om uiteenlopende redenen, die niets met het kwaliteit van het gebodene te maken leken te hebben: voedselvergiftiging, koorts en onverwachte vakantie (2x), waarop de leerlingen zich niet meer meldden, terwijl ze vaak in eerste instantie heel gemotiveerd leken.

Slechte docent
Dan heb ik de neiging te denken, dat ik misschien een slechte docent ben.
Dat zou natuurlijk best kunnen. In feite ben ik zelfs de slechtste harmonicadocent van Den Haag. Ook de beste, want ik ben de enige. Maar na pas twee lessen is er naar mijn gevoel moeilijk een oordeel te vellen.
Wat ik vaak vermoed is dat leerlingen niet voor ogen hebben wat ze graag zouden willen spelen. Als je dat wel weet, kan dat hele stimulans zijn.
Of is het soms omdat het instrument toch lastiger is dan het op het eerste gezicht lijkt (‘met zo weinig knoppen kan het niet zo moeilijk zijn’).
Op mail krijg ik geen reactie meer. Ik denk dat ik er toch maar eens wat telefoontjes aan ga wagen.
Daarentegen heb ik namelijk ook jarenlang trouwe leerlingen gehad, die nog steeds met plezier spelen: hier in de Den Haag een heel clubje dames dat al vele jaren bijeen komt.
Maar ik ben eigenlijk wel benieuwd naar ervaringen van anderen.
Ben je toevallig ook docent (geweest)? Wat zijn dan je ervaringen?

> Ik hoor het graag.

Toch nog positief nieuws

Is er dan niets positiefs te melden behalve de uitslag van vele coronatests? Jawelzeker. Het hing me bijvoorbeeld ongelooflijk de keel uit dat het Diatonisch Nieuwsblad haar uitgave had gestaakt, omdat de zo noodzakelijke hoofdredacteur ontbrak. En het DN is een zeer informatieve kwartaalperiodiek met heel veel achtergrond informatie en meerdere stukken bladmuziek, die je op de website kunt beluisteren. Dus toen de productie staakte, maakte ik me grote zorgen. Want het DN is onontbeerlijk voor de diepgaandere interviews en achtergrondinformatie.

Drie nieuwe redacteuren
Om die reden liep ik al met het plan om zelf maar een vrijwilliger als nieuwe hoofdredacteur aan te wijzen, waarbij mijn oog was gevallen op twee mogelijke kandidaten, die daartoe zeer geschikt zouden zijn. Wie schertst mijn verbazing als juist deze twee beoogden mij voor zijn geweest!
De nieuwe hoofdredacteur is de immer goedlachse en praktisch ingestelde Jan Kamphuis uit Zwolle geworden. Auke Eringa uit Friesland en Mieke Smits uit Zevenaar zullen hem bijstaan om samen met de huidige redactiequadriga begin maart nummer 136 uit te brengen. We kijken er reikhalzend naar uit!

> De website van het Diatonisch Nieuwsblad

Iedereen die in 2019 een DN-abonnement had en dit niet heeft opgezegd is ook in 2021 nog steeds abonnee. Je hoeft je dan ook niet opnieuw aan te melden. Eind november 2020 ontvang je een brief met een betaalverzoek voor 2021.

Een ‘harmonica-samenleving’

Uit de Volkskrant van zaterdag 10 oktober. We zijn een ‘harmonicasamenleving’. En daarmee worden niet alleen wij wisseltonige adepten mee bedoeld. Het is duidelijk dat wij nu echt tot een eindweegs volgend jaar ons diatonische stempel zullen moeten zetten.
Suggesties, iemand?

Een ‘kleine bijdrage’ aan Yentl & De Boer

Sommigen zullen vast wel de Castagnari Giordy kennen. Een zeer handzaam mini-harmonicaatje. Heel praktisch, want het is een tweerijertje met alle acht de basknoppen erop. Maar wel met een wat schril geluid, wat onontkoombaar is door het kleine formaat.

Aanraking
Remco Sietsema heeft zich hierdoor niet laten afschrikken en heeft het duo Yentl & De Boer geweldig begeleid tijdens hun bekende nummer ‘Aanraking’ tijdens een uitzending van de omroep Max.
En Yentl en De Boer zijn nou niet beplaald de minsten: in de Volkskrant van vandaag stond zelfs een artikel over hen dat twee pagina’s beslaat.
De klanken van de dit minuscule, edoch volwaardige instrumentje lieten zich prima combineren met de close harmony van de twee dames.

> Een bescheiden verslagje op De Harmonicahoek

Donaties blijven welkom - juist nu

Regelmatig ontvang ik donaties. Die maken het bijvoorbeeld mogelijk om een extra tweedehands uitleenharmonica aan te schaffen voor leerlingen. Ook ben ik wekelijks met de site actief, omdat regelmatig de broncode en/of de scripts en layout moeten worden aangepast.

Bij een donatie vanaf 50 euro zal ik graag met alle plezier een aparte webpagina op De Harmonicahoek voor je aanmaken met een zelf gewenste sub-url. Zoals duo-messingh.harmonicahoek.nl. Want met donatie’s ben ik altijd heel blij. Ook in deze moeilijke tijden.

MEER INFO

DIRECT DONEREN

Je kunt deze QR-code ook kieken met je smartphone. Dan word je ook automatisch naar je bank-app geleid.

Maar nog mooier zou ik nog steeds een suggestie of initiatief vinden om elkaar eindelijk weer eens te ontmoeten. Via bijvoorbeeld Zoom. Maar liever nog ergens in Nederland, corona-veilig. Ergens . Dat zou echt heel leuk zijn na zo’n lange tijd.

Ik wens iedereen ondanks alle beperkingen veel plezier met de muziek. En hou je gezond en haaks!

Tot de volgende nieuwsbrief of in de Groep Trekharmonica op Facebook!

Ik hoop dat ik jullie allemaal weer zie.
Gezond en al.
Waar en wanneer dan ook!
Maar het liefst weer binnenkort!