De dood is een pijnlijk en droevig gegeven. Een uitvaart is het moment dat familie, vrienden, geliefden, kennissen en collega’s het overlijden intens delen.
Muziek biedt bij deze bijeenkomst een moment om in stemming te gedenken.
Daaraan wil ik graag bijdragen.
Mag ik mij even voorstellen? Mijn naam is Eduard Bekker, trekharmonicaspeler uit Den Haag. Het instrument dat ik bespeel is in Den Haag vrijwel onbekend. Het is familie van de accordeon, maar is veel compacter.
Elders in Nederland is menig uitvaart al begeleid door dit instrument, en toehoorders zijn vaak ontroerd. De deunen die mij het meest na liggen zijn onbekend, maar zeker niet minder mooi.
Dit heb ik zelf inmiddels ook ervaren, vandaar dat ik mijn diensten ook aan u wil aanbieden.
Een greep uit een passend repertoire:
- ‘Menuet’ van uit het Muziekboek van Beukema (begin 19de eeuw, Leens, Groningen). Klinkt mooi in een ruimte met goede akoestiek, zoals een oudere kerk.
- ‘Asta ta Malakia Sou’ - ‘een Griekse filmmelodie uit de vijftiger jaren. Persoonlijk vind ik dit het mooiste en passendste om te spelen. Oudere Grieken kunnen het lied niet horen zonder tranen in de ogen te krijgen. Het lied gaat over liefde, schoonheid en gevoelens, maar ook over de korte tijd dat we op aarde mogen zijn. Schoonheid is breekbaar, gelijk de lente en de zomer, die hun plaats moeten afstaan aan de herfst en de winter.
- ‘Nordehuse Vals’ - een Deense wals, mooi ter overdenking.
- ‘Kirkpolska’ - net als de wals een drietelsmaat. De fraaie vertolking door de Deense harmonicaspeler Carl Erik Lundgaard Jensen deed mij dit aan het repertoire toevoegen.
- ‘Homing Wals’ - Kent vele variaties. Rustige, tweestemming wals.
- ‘Whispering Hope’ - ook bekend van de vertolking door Mieke Telkamp.
- ‘Amazing Grace’ en ‘Nearer my God to thee’ zijn bekender. Deze kan ik uiteraard ook spelen.
Eventueel kan ik u op mijn werkadres enkele muziekstukken ten gehore brengen opdat u een bewuste keuze kunt maken.