Trek er es Uut 2011

Impressies

Cati Plana uit Catalonië speelt zich in op woensdagavond met haar vriendin (helemaal links). Mark Söhngen (rechts) is aangeschoven en Irina Sarolea tamboereert.
  • Cati Plana uit Catalonië speelt zich in op woensdagavond met haar vriendin (helemaal links). Mark Söhngen (rechts) is aangeschoven en Irina Sarolea tamboereert.

Impressies van Trek er es Uut 2011. Bijdragen zijn van harte welkom!

1 - 5 juni 2011
door Eduard Bekker

Helaas pindakaas zitten de stereomicrofoontjes van mijn camera precies op de plek, waar ik sinds eeuwen mijn camera gewend ben vast te houden. Dus het geluid wil nog wel eens mono zijn of wat gesmoord over komen. Mijn excuses daarvoor.

De woensdagavond is dé gelegenheid voor nieuwe docenten om alvast even uit te pakken. Cati Plana, die hier voor het eerst is, met vriendin Marce (helemaal links in beeld) maken ook van deze gelegenheid gebruik. Docent Irina Sarolea die de kindergroep onder haar hoede heeft, hanteert te tamboerijn.

Tarmo: “In Estland zijn er een paar duizend lõõtspelers (op een bewoneraantal van 1.3 miljoen), maar er zijn slechts een handjevol spelers op de tweerijer, inclusief mezelf.” Overigens is lõõtspill in Estland gewoon de benaming voor de tweerijer.

Liam Robinson was dit jaar voor het eerst. Engelsman met het een markant gevoel voor humor.

Christian Maes uit Frankrijk is een fenomeen. Een letterlijk grote trekharmonicaspeler; een soort diatonische Gérard Depardieu. De derde rij van zijn harmonica bestaat volgens hardnekkige geruchten uit uitsluiten halve tonen. Gelukkig maar, anders zou hij niet kunnen spelen wat je hierboven hoort: hardcore Balkanmuziek, zelden of nooit gepeeld op een trekharmonica: gewoon omdat het eigenlijk niet kan...
Emmanuel Pariselle is trouwens tevens harmonicabouwer. Het ‘slopen’ van een trekzak is hem dus wel toevertrouwd. Hij heeft alle instrumenten van zijn workshopdeelnemers bespeeld, beluisterd en zo nodig gerepareerd. Er mankeerde zo hier en daar nog wel wat aan!

Voor het eerst sinds jaren was het warm en droog. Behalve op zondagochtend, maar dat is gebruikelijk volgens de Wet van Murphy omdat de tenten dan moeten worden afgebroken.
Maar verder prima weer, dat werd benut om overal buiten, op en bij het terras en bij de tenten, caravans en campers te musiceren, zoals hier twee doedel- en trekzakkers.

“Hé, een lõõtspill!”, meende ik te horen vanaf het terras. Het bleken echter Rannveig Djønne met vriendin Hilde Fjerdingøy te zijn en Windroos (Wijtze Pieter Kikstra & Irina Sarolea), die een soundcheck deden. En dat geluid leek nogal scherp afgesteld.

Niet alleen Cati Plana speelde tijdens het avondbal. Ook Floor Dankers (die al 16 jaar (sinds 1996!) Trek er es Uut bezoekt) en Sylvain Lhotte spelen tijdens het avondbal een Aleman’s marsj - een jig. Het avondbal begint na de laatste optredens tussen een uur of 10 of 11 ’s avonds en kan soms door gaan tot diep in de nacht.

In de het popup-café ‘De Vrolijke Kater’ wordt ook tot diep in de nacht gejammed en gezongen.

Bij Trek er es Uut heb je de kindermuziekgroep met kinderen tot 12 jaar en vervolgens de jongerengroep met jeugd tot een jaar of 18. De uitvoering op zaterdagavond heeft altijd veel bekijks. Hier wordt spontaan geoefend door de jongerengroep in de klein barruimte achterin het Kandinsky-gebouw.

De Vlaamse Greet Wuyts is al jaren een vertrouwde verschijning bij Trek er es Uut. Niet voor niets: een workshop bij Greet is altijd zeer ‘plezant’. (Gefilmd door Sietze Ketelaar)

Rannveig Djønne kwam vorig jaar als invalster voor het eerst en bleek heel populiar. Zij geeft hier de maat aan met de klompen, die zij net als dank van haar leerlingengroep heeft gekregen.

Even had ik overwogen als toerist te komen. Maar tot grote sch(r)ik van Ad Kwakernaat had ik me toch maar weer eens voor zijn workshop opgegeven.
Daar heb ik geheel en al geen spijt van. Welk een uitgekookte mix van populair zuidelijk Europa met traditioneel. En dat allemaal in een nette bundel met cd! 7/8ste maten afgewisseld met Benny Neijman. Hier kun je ons nog net ‘Cimeroni’ horen vertolken. In de vroege jaren ’60 een tophit van Anneke Grönloh, maar van oorsprong Grieks.
Nee, als ik weer met vakantie naar Griekenland ga, heb ik een aardig repertoire tot mijn beschikking. Volgende keer Zorba erbij, Ad?

Tarmo Normaa, Emmanuel Pariselle en Liam Robinson nemen nog even de gelegenheid te baat om samen te spelen. Liam speelt op een Hohner éénrijer. Opmerkelijk is dat hij het dekblad aan de diskantzijde heeft verwijderd, waardoor het instrument met de nu zichtbare kleppen ‘autenthieker’ oogt.

Dwayne Verheyen was al eerder bij Trek er es Uut als gast van Kok de Koning. Dit keer kwam hij met zijn eigen formatie: de TexMeXplosion. Zijn populariteit reikt tot in ‘The States’, waar hij soms opduikt in gezelschap van zijn grote voorbeeld: Flaco Jimenez. Hoe populair hij in Nederland is, daar kwam ik onlangs achter, toen een fan van hem vroeg waar ze kaartjes voor dit zaterdagavondoptreden kon krijgen en of ze moest reserveren...

Kok de Koning volgt Dwayne Verheyden later op de avond op. Hij speelt met vrienden Zuid-Amerikaanse muziek,o.a. cumbia’s polkita’s van o.a. Los Super Seven-Texas Tornados en bijvoorbeeld La Tumba Sera El Final van Los Alegres de Teran. (Video-fragmenten van Hennie Bouwman).

Bericht van een van onze sponsoren op Facebook:     
> Zweverink Muziek
Steun De Harmonicahoek < Naar boven < Terug   > Trek er es Uut     > NIeuwsarchief       > NIeuws uit 2011         > Impressies
Bericht van een van onze sponsoren op Facebook:     
> Zweverink Muziek
Google Analytics Alternative