Van veel workshops bleef de muziek achter
Wat we deden en leerden we op Trek er es Uut
- Van sommige workshops heb ik geen nummer over gehouden om verder mee te gaan. Dat wil niet zeggen dat ze niet leuk waren. Zoals deze in 2017 bij Gaelle dos Santos. We speelden buiten, want het was bloedheet. Regelmatig verdween daarbij een stoelpoot in een muizengaatje.
Leerzaam zijn de workshops van Trek er es Uut altijd geweest. En dat leren ging (en gaat hopelijk straks weer) in de vorm van het instuderen van nummers.
door Eduard Bekker
Sommige deelnemers volgden de aanwijzingen van de docent, sommigen hadden de bladmuziek absoluut nodig en soms zat het er tussenin.
Zelf ben ik vaak thuis nog verder op sommige stukken gaan studeren, die we als bladmuziek hadden meegekregen.
1999
Eén voorbeeld van een workshop waar de instructies zo duidelijk waren dat ik er enkele nummers direct kon spelen was die van Carl Erik Lundgaard in 1999.
Zoals dit nummer:
2000
In 2000 hadden we de laatste Trek er es Uut in het NEBO-complex met haar geweldige akoestiek in de gangen en het trappenhuis. Hier volgde ik een workshop bij twee Italianen, die geen woord over de grens spraken. De workshop ging moeizaam, maar toch heb ik er een prachtige polka aan overgehouden.
-
Een stukje ‘Passegiata Allegra Polka’ in het Catalaanse Arsèguel, zomer 2018(video: Gary Blair)
2001
Geert Oude Weernink was mijn docent in 2001. Daar maakte ik voor het eerst kennis met een Russisch nummer, dat hij ‘Walzin’ to Mongolia’ noemde. Ik kon het nergens terugvinden, totdat ik in een boek van Philippe Remarque de bekendere titel ‘Op de Heuvels van Mantsjoerije’ tegen kwam.
Het Kandinsky, waar we nu onze intrek hadden genomen was een prettige plek, al ontbrak de fraaie akoestiek van het NEBO.
-
Oeroude opname van ‘Op de Heuvels van Mantsjoerije’ op dito instrument.
-
Idem - samen met vriend Matthijs Pronker in het gemeenschapsruim in het Toscaanse Volterra
2003
Quirina van Hof volgt voor het eerst een workshop bij Trek er es Uut. Bij de Vlaamse Greet Wuyts. Meteen is het raak: twee nummer in haar permanent geheugen:
-
La Luna dins l’Aiga - een Catalaans nummer dat ‘De Maan in het Water’ betekent.
-
De Reuzendans van Borgerhout - een Vlaams nummer.
2004
Workshop bij Mark Söhngen. Ook Quirina is erbij. Een nummer waar Mark meteen mee losgaat, is de Duitse Polka uit de Kempen. Die houden we erin
, denken we.
-
Duitse Polka op de lepelbasseer, gespeeld in 2014. Misschien heeft een vorige eigenaar dit nummer er ook nog op gespeeld. Wie zal het zeggen?
-
Quirina en bovengetekende spelen de Duitse Polka uit De Kempen tijdens het Enkhuizen Trekzakfestival, zomer 2013. Eindigt onbestemd. Waar wees ik ook alweer naar?
2005
Quirina van Hof doet in 2005 de workshop bij Kok de Koning. Zwaar werk, maar uiteindelijk komt ‘Nuestro Amor’ er toch heel mooi uit tijdens een vaartocht langs de rafelranden van het Groene Hart op 17 september 2006, terwijl de boot midden in de Vlietdagenprocessie is beland.
2008
Het jaar 2008 was mijn poort naar Catalonië met de workshop van Pere Romaní, een nadrukkelijke Catalaan.
2011
2011 Was een vruchtbaar jaar. Bij Ad Kwakernaat’s workshop kwam veel bekende en onbekende deunen rond het Middellandsezeegebied voorbij.
Twee ervan speel ik nog heel regelmatig:
-
Dio Vi Salvi Regina - het Corsicaanse volkslied
-
Asta ta Malakkia Sou - Grieks levenslied, samen met mijn Griekse schoonzus in ons vakantieoptrekje in het Zwarte Woud.
2016
Scandinavische muziek is altijd ++. Logisch dat de groep van Ingunn Bjørgo uit Noorwegen dan ook altijd zwaar overtekend was. Maar ik was er bij in 2016. Hestekaren is een van de nummers die wel hebben geleerd en die ik heb vastgehouden.
-
Hestekaren (betekent iets met een paard)
-
Gespeeld tijdens het Trekzakfestival in Veldhoven. Oorspronkelijk verticaal. Vandaar de wat suboptimale kwaliteit.
-
Ook Jan Kamphuis heeft wat aan deze workshop overgehouden: het nummer ‘Askeladden’.
> De Accordeonspecialist
> De Accordeonspecialist
