Trek er es Uut: vertrouwd, maar ...

Altijd wel iets nieuws

Foto: Eduard Bekker

Het is opmerkelijk hoe de organisatie van Trek er es Uut een vertrouwd programma weet te presenteren, maar toch weer met een lichting nieuwe docenten uit zelfs ‘nieuwe’ landen tevoorschijn weet te toveren.

12 - 16 mei 2010
door Eduard Bekker

Foto: Eduard Bekker

Met ‘nieuwelingen’ bedoel ik bijvoorbeeld de komst van Kok de Koning, die de TexMex introduceerde, of Bas van der Poll, die een grote groep mensen warm wist te maken voor de Cajun, of Simon Dettwiler, die de Zwitserse muziek introduceerde. En niet te vergeten Pere Romaní, diplomaat voor Catalaanse muziek, ja eigenlijk voor heel Catalonië. Die is er inmiddels zelfs voor het derde jaar.

Lõõtspill

Dit jaar was het de beurt aan Estland. Uitgenodigd was Tarmo Noormaa, wiens naam in verschillende varianties opdook tijdens deze dagen. Zijn vrouw Anu Taul en kindje vergezelden hem. Toen ik zag dat hij uit Estland kwam en zijn lõõtspill zou meenemen, heb ik me meteen bij hem ingeschreven.

Tarmo Noormaa tijdens de docentenpresentatie op donderdagochtend 13 mei. Excuses voor de schokkende beelden, over mensen heen stappen en tegelijkertijd scherp ingezoomd blijven is een hele opgave.(Video: Eduard Bekker)

Diatonisch Weekend

Mijn eerste kennismaking met andere harmonicaspelers en grappig genoeg ook met de lõõtspill was tijdens het Diatonisch Weekend van van 1997 (tegenwoordig heet het Doorslaande Tongen).

Meer over Doorslaande Tongen.

Herman van Vliet had toen een dergelijke instrument bij zich, een instrument waarover docent Ad Kwakernaat zich verbaasde. Ook hij had met fraai metaalbeslag afgewerkte instrument nog nooit eerder gezien. Van Vliet heeft nog geprobeerd het instrument te importeren, maar dit lukt niet, wat wel verklaarbaar is: er bestaat in Nederland geen enkele documentatie van of bladmuziek voor...

Artikel van Herman van Vliet over de lõõtspill uit 1998: een van de eerste artikelen, die ik op de Harmonicahoek had geplaatst (en nog gejat uit DN ook...). Veel over de geschiedenis ook.

Bassen

Het is dan ook een goede keuze geweest, om mensen de gelegenheid te geven met de Estse trekzak kennis te laten maken. De muziek van het instrument is namelijk ook heel hoed op een tweerijer te spelen.
Een van de dingen die je direct opvallen als je een Reinlender hoort op een lõõtspill, is de afwijkende bebassing. Ook bij de eerste tel wordt namelijk de akkoordknop bijgezet, maar dan wel voorafgegaan door een voorslag van de basknop. Iets dergelijks komt ook voor op een hele andere plek: in Zuid-Italië wordt de ‘bas’ bij de tarantella ook gespeeld met de accoordknop, voorafgegaan door een voorslag van de basknop.

De workshop van Tarmo vond ik zeer instructief. Zo zijn we wat meer over Estland en haar muziek te weten gekomen. Van een eiland met een Zweedssprekende bevolking, die daar eeuwen woonde en om strategische redenen twee weken de tijd kregen om hun biezen te pakken, van de Russische invloeden die er altijd al waren en niet te vergeten de geschiedenis van het instrument.

Bericht van een van onze sponsoren op Facebook:
> De Accordeonspecialist