Op en neer, heen en weer in Museumdorp Orvelte

Oude bekenden en oude muziek

We wonen al flink wat jaren in Emmen en nog nooit zijn we naar het Muziekfestival van Nostalgische Instrumenten in Orvelte geweest; we waren dan ook heel benieuwd.

Er werd ook gespeeld voor het goede doel.

Er werd ook gespeeld voor het goede doel.

Foto: Frits Kemper

De auto is snel geparkeerd op één van de parkeerplaatsen en met de C-F op de rug en de oren gespitst lopen we richting Brink. Zo lopen we bijna Gert-Jan en Günther voorbij die een prima plekje hebben gevonden op het terras. Hier stoppen we direct en de eerste vraag die Karin stelt is: “Welke instrumenten heb jij meegenomen?”

9 en 10 augustus 2003
door Frits Kemper

Teleurgesteld

Uit het antwoord blijkt dat Gert-Jan ook een G-C bij zich heeft. Karin is wat teleurgesteld, want die heeft ze nu juist thuis gelaten.
Gelukkig is Emmen niet zo ver en nog geen uur later ben ik weer terug in Orvelte met de Martinali.

Onderhand zijn ook Donla en Ben van de Zwolse Trekzakclub aangeschoven met ieder twee instrumenten. We besluiten een plekje te zoeken op de weide in het centrum van het dorp. De instrumenten worden uitgepakt en na enig overleg klinken ook hier weer de eerste harmonicatonen.

Omdat ik dit niveau nog niet kan bijbenen besluit ik een rondje door het dorp te maken. Hierbij valt me op dat er naast trekzakken ook een flink aantal spelers met een doedelzak aanwezig zijn. En natuurlijk ontbreekt de draailier dan ook hier niet.

Gezelligheid kent geen tijd. Dat geldt zeker voor de trekzak.

Gezelligheid kent geen tijd. Dat geldt zeker voor de trekzak.

Instrumentbouwers

Naast spelers zijn er ook instrumentbouwers in het dorp. Op mijn rondgang stuit ik op een doedelzakbouwer en een luit- en harpbouwer, zij hebben tijdelijk onderdak gevonden in één van de historische gebouwen.

In de oude melkfabriek staan.een aantal harpen opgesteld waarop de jeugd even mag spelen. Terug in het centrum word ik verwelkomd met klanken die uit Alpenhoorns komen. En omdat trekharmonica’s niet tegen deze klanken opgewassen zijn worden deze tijdelijk opgeborgen en maken we een rondje door het dorp.
Dit eindigt op een terras waar het vochtniveau weer op peil gebracht wordt en de magen gevuld worden met een heerlijke pannenkoek.

Verfrist gaan we weer op pad om na korte tijd ons aan te sluiten bij een groepje spelers waaronder een paar bekenden, Jack en Toon, ook van de Zwolse groep. Hier blijven we tot het tijd is om weer huiswaarts te keren. Als je mij vraagt of ik volgend jaar weer ga, dan zeg ik volmondig: “JA”.

De website van Orvelte

Donla, Ben en Karin onder de koele bomen in het centrum van Orvelte.

Donla, Ben en Karin onder de koele bomen in het centrum van Orvelte.

Een groepje muzikanten met Joop van Doorn op Trekharmonika.

Een groepje muzikanten met Joop van Doorn op Trekharmonika.

Jammergenoeg liggen de doedelzakken hier op schoot.

Jammergenoeg liggen de doedelzakken hier op schoot.

Het blik- en oorveld van Gert-Jan, lid van de eindredactie van het beruchte Diatonisch Nieuwsblad, beperkt zich zeker niet tot de balg. Hier legt hij het van een doedelzak vast voor het nageslacht.

Het blik- en oorveld van Gert-Jan, lid van de eindredactie van het beruchte Diatonisch Nieuwsblad, beperkt zich zeker niet tot de balg. Hier legt hij het van een doedelzak vast voor het nageslacht.

Jozef, dat is de naam van deze groep Alphoornblazers.

Jozef, dat is de naam van deze groep Alphoornblazers.

Vier leden van de Zwolse Trekzakclub; Donla, Karin Jack en Ben.

Vier leden van de Zwolse Trekzakclub; Donla, Karin Jack en Ben.

Günther, Gert-Jan en Erlinde (harp) op een terrasje.

Günther, Gert-Jan en Erlinde (harp) op een terrasje.

Foto: Ben Borgman

Bericht van een van onze sponsoren op Facebook:
> De Accordeonspecialist