Vakmensen worden schaars. Dat roepen tenminste veel werkgevers. Is die klacht terecht? Dagblad van het Noorden zoekt en portretteert authentieke vaklieden in Drenthe en Groningen. Zijn het inderdaad de laatsten der Mohikanen of valt het best mee met het vakmanschap in het Noorden?
Naam: Berend Kok (49)
Vak: Accordeonspecialist te De Wilp (Gr.)
“Speciaalzaken in accordeons vind je heel weinig meer. Met ons erbij zijn er drie in heel Nederland. Ik zeg ons, want ik run de zaak samen met mijn vrouw Tjitske. We verkopen, repareren en onderhouden accordeons en trekharmonica's. De verkoop betreft niet alleen nieuwe, maar ook tweedehands instrumenten. Want in negen van de tien gevallen wordt een gebruikte ingeruild op een nieuwe accordeon of trekzak. Een beetje goede gaatje leven lang mee.
Ik heb geen hekel aan mensen hoor, maar ik geniet het meest van het technische werk. Een aantal dagen per week is de winkel dan ook dicht en kan ik me helemaal concentreren op onderhoud en reparaties. De deur op slot, de accordeon open: heerlijk! Ja, ik hou van het fijne werk. Dat moet je natuurlijk wel hebben in dit vak, evenals een goed gehoor. Tjitske is weer beter in het contact met de klanten.
Toen ik zes jaar was, speelde ik zelf al accordeon. Thuis hadden we de accordeon van opa staan, die heel jong is overleden. Iemand moest daar op gaan spelen natuurlijk en dat werd ik. Toen ik een jaar of twintig was, ging het ding stuk.
Ik op zoek naar een reparateur, maar de reguliere muziekzaken hebben geen kennis van het instrument. Ten langen leste heb ik hem zelf maar hersteld. Van het een is het ander gekomen.
Een tijd lang had ik alleen maar een hobbywerkplaats, maar sinds 1990 zijn we ingeschreven bij de Kamer van koophandel. Ik heb een technische achtergrond en verder leer je jezelf de kneepjes, want een vakopleiding is er niet. Ik heb wel veel opgestoken van bezoeken aan de bekende fabrieken, in Italië en Duitsland. Daar kom ik nog steeds regelmatig. Inmiddels breng ik zo veel kennis en ervaring mee, dat ik invloed heb op de fabricage. De gold line van Serenellini zou er zonder mij niet zijn.
Armeluis instrumenten Vroeger werd er neergekeken op de accordeon en zeker op de trekharmonica. Dat waren armeluis instrumenten. Dat is helemaal veranderd. Ze zijn terug als volksinstrument. Een nieuwe trekharmonica kost 295 tot 2.700 euro, voor 200 euro heb je een goede gebruikte.
De accordeons die wij verkopen beginnen bij 900 euro. de duurste komt op 5.600 euro.
Sinds we een website zijn begonnen, komen de klanten uit heel Nederland. We moeten het vooral van : de verkoop hebben. Want de instrumenten zijn zo goed gemaakt, dat je van reparaties en onderhoud niet kunt leven. Ja, er gaat wel eens een tongetje kapot. Dat zijn de vibrerende metalen plaatjes die voor geluid zorgen als er lucht langs geblazen wordt. Dat kost een klant zes euro als ik er een vervang, ik bedoel maar.
De Duitse instrumenten zijn goed, maar ik geef de voorkeur aan de Italiaanse. Ze zien er mooier uit, maar zijn technisch en kwalitatief ook beter. En ze klinken beter! Serenellini en Castagnari zijn de Italiaanse topmerken.
Er komen wel steeds meer imitaties op de markt, vooral uit China.
Sommige hebben de prachtigste namen, maar het is pulp. Kwalitatief niet te vergelijken met de bekende merken.
Zelf speel ik niet meer, buiten demonstraties en het proefspelen dan. Ik heb er ook weinig tijd meer voor. In mijn vrije tijd doe ik ook liever wat anders. Ik knap jukeboxen op.”