Er zijn zo van die tweerijergebeurens die ruimschoots over het lokale niveau heen worden getild. We noemen de workshops rond Hemelvaart in Nijmegen, het Doorslaande Tongen Weekend bij Barneveld en de Harmonicadag in het Enkhuizer Buitenmuseum (rond Vaderdag). Daar kunnen we rustig de Medemblikker Trekzakavond aan toevoegen: een presentatie met een waaierd aan uiteenlopende spelers, qua genre en qua leeftijd. En dat op een van de romantieste locaties van Noord-Holland: de Medemblikse Oosterhaven.
Een presentatie in huiskamersfeer. Dat was het uitgangspunt van Arend Jansen - een der organisatoren van de Medemblikse trekzakavond. Die wordt op (on-)regelmatige tijden, maar minsten 1x per jaar georganiseerd door de Trekzakclub ‘West-Friesland’ - een illuster gezelschap van ruim veertig ledenl, dat al vaker optredens arrangeerde in Café Brakeboer aan de Medemblikse haven.
Het aantal mensen in het publiek dat niet vertrouwd is met de trekzak bleek weliswaar bijzonder klein (rond de tien personen), maar betekent dat de Kop van Noord-Holland een grote schare harmonicaspelers moet kennen, want de zaal was stampvol.
Eigenlijk zelfs iets te vol, zodat de ‘huiskamerdeur’ noodgedwongen open moest staan voor de nodige frisse lucht, waardoor de geluiden van de kroegzaal bij een deel van het publiek wel erg storend waren. Harriët de Jonge met haar felle Baskische Trikitixa had daar geen last van en Eduard Bekker met zijn Passegiato Allegra Polka ‘met een fors hoempagehalte’ ook niet, maar het subtiele spel van Tony Hall en zeker dan van Jet Zoon dreigde soms in de het geroezemoes ten onder te gaan. “Maar we nemen gewoon initiatieven en we sturen elke keer weer bij. Al doende leert men”, aldus Arend Jansen. Echte zeemanstaal, die getuigt van een goede mentaliteit om de trekharmonica goed op de kaart te krijgen.
Het was een goede keuze om de 9-jarige Michiel Bouma de spits te laten afbijten. De jonge Medemblikker wist al aardig de weg op het intrument te vinden en we hopen in de toekomst zeker meer van hem te horen.
Behalve het promoten van het instrument wil Trekzakclub ‘West-Friesland’ beginnende spelers een brede oriëntatie geven op de vele mogelijkheden die de harmonica biedt - zelfs de ‘eenvoudige’ tweerijer in CF. Het instrument kent er veel meer dan menigeen denkt.
Zeker wat dat betreft was de avond heel geslaagd. Het aanbod liep uiteen van de ‘diatonisch duracellkonijn’ Eduard Bekker (die enigszins van zijn stuk leek te zijn gebracht van de felle spot en de beperkte actieradius op het podium) tot de ingetogen muziek van Jet Zoon (17) uit Wageningen, inmiddels de bekendste trekharmonicavedette van het land door haar ontroerende optreden tijdens het VARA- nieuwjaarsconcert. “Een lust voor het oog en oor”, zoals een buikige vijftiger uit het publiek opmerkte.
Behalve haar inmiddels overbekende compositie ‘Zooi op Zolder’, die elke keer als je hem hoor weer mooie wordt, speelde Jet ook heel verdienstelijk Franse deunen. Toen ook ‘Le Valse de Petit Déjeuner’ de revue passeerde waren we helaas net te laat voor de registratie. Jammer, want deze deun wordt veel gespeeld. Maar spelen en spelen is duidelijk twee, als je hoor hoe Jet Zoon deze wals vertolkt.
Ook
Tony Hall was – alleen al door zijn buitensporige lengte - natuurlijk de bijzonderheid van deze avond. Hij blijft zijn Hohner(’s) trouw - ondanks de soms obstinaat ‘meeklikkende’ knoppen, die je soms de indruk geven, dat er ook een oude Underwood* een deuntje meespeelt. Drie exemplaren - die qua leeftijd sterk uiteenliepen - had hij ervan bij zich. Het genre dat hij speelt kun je je ook bijna niet voorstellen met een ander intrument. Een door en door Brits geluid (het Schotse genre is hem ook niet vreemd). Zijn presentatie is niet minder Brits en dan ook niet gespeend van humor, zoals hij het nummer ‘Ships in the Night’ aankondigde, waarbij hij doelde op het huwelijk met zijn vrouw, die hij soms alleen tegenkomt als hij naar bed gaat en zij net opstaat.
Na het officiële gedeelte van de avond kon er nog lange tijd worden bijgekletst en gemusiceerd - zowel op het podium als bij de bar. Het bleef nog lang diatonisch in Café Brakeboer.
* Underwood is een oud schrijfmachinemerk
Tijdens de jamsessie