Bretonnen, Ieren, Engelsen met een trekzak: het zijn geen zeldzame verschijningen in het Keltische wereldje. Maar een Schot met een harmonica, daar is minder over bekend. De naam Jim Crawford zegt de meeste mensen weinig, maar hij was er een.
Ik werd op hem geattendeerd via het archief van de bekende balgperdiodiek ‘KLANK’.
Hier trof ik een artikel van Robert Tromp uit 1996 aan:
Het is inderdaad (lees artikel!) opmerkelijk dat deze muzikant een z.g. Iers gestemde harmonica bespeelde: dus een waar de binnenrij een halve toon hoger is gestemd (vaak BC of C#-D). Zelf was ik er altijd vanuit gegaan, dat je in deze stemming eigenlijk alleen deunen in de afwijkende Ierse toonladders goed kon spelen, maar als je naar de muziek van Jim Crawford luistert, blijkt dat geenszins het geval te zijn. En niet alleen in Ierland wordt dus in deze stemming gespeeld.
Na enige gezoek trof ik een album van hem aan op Spotify, waarop ook bekende nummers als Harvest Home opduiken, die in de ‘gewone’ majeurtoonladder staan.
Het album dat is vermeld in het KLANK-artikel heb ik niet mogen aantreffen. Wel trof ik een ander album aan, waarbij Craword op de piano wordt begeleid.
Van pianobegeleiding van traditionele muziek ben ik nooit zo kapot geweest (een piano wordt doorgaans niet gebruikt voor het spelen van folk, om de simpele reden van het gebrek aan mobiliteit). Maar dat blijkt toch op een vooroordeel te berusten: hier is het een goede combinatie.