De Trekzakvereniging West-Friesland heeft weer een fraaie avond georganiseerd met de trekzak centraal in het Medemblikse Café Brakeboer. De uitspanning aan de fraaie historisch Oosterhaven met traditionele schepen is in wisseltonige wereld uitgegroeid tot een begrip.
Wijtze Pieter Kikstra en partner Irina Sarolea, Marinette Bonnert uit Wallonië en Bruno Le Tron uit Bretagne speelden niet alleen een uiteenlopend skala aan fraaie bewerkingen, maar bleken ook goed op elkaar ingespeeld; eigenlijk wel logisch, want in de trekzakwereld is bijna niemand vreemd voor elkaar.
De trekzakavond is een traditie die al heel ver terug gaat. Zelf heb ik er ooit ook opgetreden op uitnodiging, hoewel ik maar een matig speler ben.
Vele andere zijn hier al langs geweest: Tony Hall, Ellen & Afra, Mark Söhngen, Remco Sietsema, Jet Zoon en Geert Oude Weernink, om er maar een paar te noemen.
Het is frappant hoe het de organisatie toch telkens weer lukt om zulke kopstukken op zo’n afgelegen plek te verzamelen.
Irina en Wijtze Pieter speelden traditionele stukken op hun Noorse Bergflødts dat de vonken er (bijna) van af vlogen. Het waren vooral stukken uit muziekboeken, die zo weer prachtig tot leven werden geroepen.
Marinette Bonnert liet enkele prominente stukken uit haar repertoire horen, die vooral teruggrijpen op traditionele dansmuziek. Uit navraag bleek dat haar instrument is gebouwd door een Frans harmonicabouwster.
Bruno Le Tron is een totale virtuoos: hij weet traditionele Franse dansmuziek met versieringen tot een waar kunstwerk op te waarderen.
Na het optreden bleef het nog lang druk in de achterzaal: enkele hadden zelf ook hun trekharmonica meegetroond en bleven tot de bardame hun met stoel en al ondersteboven op de bijbehorende tafels parkeerde.
Bij wijze van spreken dan.
26 februari 2016
De vier trekharmonicaspelers waren voor deze avond een goed passende combinatie.