Solo-optreden in de Haagse Maranathakerk

Voorstelrondje Trekharmonica

In de Maranathakerk gaat het eigenlijk altijd wel lekker met optreden.

In de Maranathakerk gaat het eigenlijk altijd wel lekker met optreden.

Foto: Mariëlle

Om de zoveel jaar word ik uitgenodigd om te komen spelen in de Haagse Maranathakerk. Daar ga ik graag op in, omdat ik dan de hele ochtend de kans krijg om meer te vertellen over mijn geliefde muziekinstrument.

woensdag 6 juni 2018
door Eduard Bekker

Uiteraard neem ik daar dan ook het nodige demonstratiemateriaal mee. En zodoende worstel ik me op mijn fiets naar de kerk. Met op de voorbagagedrager de lepelbasser, op mijn rug een Erica om ter instructie ter plekke uit elkaar te slopen en in een aanhangwagentje twee Parigi’s (tweerijers AD en CG) en een éénrijer.

Te snel

De ochtend is een succes, maar zoals wel vaker speel ik veel te snel. En dan wordt het al gauw ‘soep’, zoals de Vlaming Wim Claeys pleegt te zeggen. Dat is opmerkelijk. Als ik mezelf terugkijk ben ik verbaasd: speel ik echt zo snel?
Ja, dus en Mariëlle - die me al eerder hier filmde – legde het onomstotlijk vast.

Videotruuk

Van haar video’s heb ik een compilatie gemaakt en - heel flauw, misschien, maar wel acceptabeler om te horen – heb ik hier en daar het tempo wat verlaagd.

Foto’s en video’s zijn gemaakt de Mariëlle.