Menig harmonicaliefhebber wilde dit jaar weer Enkhuizen aandoen en zij troffen het: na de loeihete dagen ervoor, beleefden we een van de ‘koudste zomerdagen’ die de weergoden ons boden: pakweg 24 graden! Gelukkig maar, want bij veel hogere temperaturen zou je trekzak aan je buik blijven plakken van het zweet.
Daar was dus geen sprake van, geholpen door een zacht, aangenaam briesje vanaf het IJsselmeer.
Was het weer gelukkig niet al te warm, de ontmoetingen waren dat wel! Fijn om elkaar - soms na lange tijd - weer te kunnen begroeten, samen te spelen, naar elkaar te luisteren, een drankje te drinken.
Maar één ding viel wel op: het was minder druk dan andere jaren. Was het de vakantietijd? Nee, want het is elk jaar vakantie in deze tijd, dus dat argument snijdt denk ik geen hout. Het weer? Ook dat niet, zie boven geschreven omstandigheden.
De organisatie? Ook al niet. Deze stak weer perfect in elkaar, waarvoor hulde!!
Verzadiging? Geen idee. Wie het weet mag het zeggen. Niet alleen harmonicaspelers waren minder in aantal, ook het publiek kwam minder massaal op - met een piek tussen 13.30 uur en 15.30 uur - daarnaast hadden ook de marktkramen een lagere bezettingsgraad.
Het is natuurlijk een persoonlijke beleving. Eén voordeel had het wel: je stond elkaar niet zo snel in de weg. Andere jaren was met name de kade mud- en mudvol en overstemde men elkaar nogal gauw, wat niet altijd door iedereen werd geapprecieerd overigens.
Kort samengevat: deze dag was weer een hele gezellige samenkomst van passiegenoten.
De foto’s en filmpjes laten dit denk ik wel zien.
Klik op een foto voor een vergroting.
Vervolgens kun je bladeren met ’t scrollwieltje of de pijltjestoetsen.