Niet alleen aan de docenten en de organisatie is het te danken dat Doorslaande Tongen al drie keer weer een groot succes is geworden: ook de deelnemers hebben zich uiterst sociaal, creatief en initiatiefrijk getoond.
Zo was ik als organisator totaal vergeten om na het laatste programma-onderdeel (de eindpresentatie) even de speelruimte weer in de oorspronkelijke staat terug te brengen. Bleek alles even later door enkele deelnemers te zijn herordend.
Met bonzend hart vroeg ik me af hoe de zaterdagavond zou verlopen. Vorig jaar bleek uit de evaluatie dat er veel klachten waren over de duur van het Open Podium en en verzoek niet in en uit te lopen. Ook was kritiek op de plaats: het Topdek (de zolder). Daarom had ik het verplaatst naar een kleinere ruimte beneden.
Hoe zou de nieuwe aanpak verlopen?
Het onderkomen was dit jaar iets minder comfortabel dan vorig jaar. We moesten de ruimtes en kamers delen met een groep mensen die het harmonicaspelen niet machtig waren. Daardoor moesten sommige deelnemers hun slaapkamer delen.
De groep buitenstaanders - hier bijeen voor overleg - heb ik nog een zak pepernoten cadeau gedaan voor het mogelijk geleden ongemak (zij hadden ongetwijfeld meer hinder van onze harmonica’s dan wij van hun gesprekken). Bovendien vergaderden ze achter een deur met ruit, waardoor ze nogal wat nieuwsgierige blikken te verduren hadden.
Het bleek een succes. Er waren minder aanmeldingen voor het Open Podium dan vorig jaar. Aanvankelijk dacht ik dat dat kwam omdat ik naast het Open Podium (dit keer dus in een kleinere ruimte op de begane grond) ook andere activiteiten had aangeboden (meezingers, jammen en bijspijkeren). Maar uiteindelijk was het Open Podiumvertrek totaal gevuld. En de optredens waren zeker ook de moeite waard.
Zoals het optreden van twee ‘beginners’: Wendy en Arjen. Arjen was al een tijdje leerling van me in Den Haag, Wendy maakte twee jaar geleden tijdens Doorslaande Tongen kennis met de trekzak. Toen had ik drie mensen als leerling in mijn kleine beginnersgroepje. Wendy en Arjen hebben mekaar daar blijkbaar gevonden. Beiden hebben gigantische vorderingen gemaakt. Anders lukt het echt niet om een muziekstuk van Astor Piazzolla uit te voeren.
Een van de toppers was wel ‘Draaisma’s Harmonica’ van Thea Draaisma-Overmars, op de wijs van ‘Blyg Fiol’ van Gunnar Engedahl en Erling Stordahl. De laatste refreinzin werd uit volle borst werd meegezongen. Voor de liefhebbers is hieronder wat materiaal te vinden.
Het Open Podium begon om acht uur en was om half tien afgelopen. Daarna was het zeker nog niet afgelopen. In de ruimte tegenover de bar werd uit volle borst Nederlands repertoire meegezongen met Kok de Koning, die feilloos elke deun weet op te pikken. Veel kent hij er al, want hij wordt veel gevraagd voor optredens met zijn band.
Onderwijl stal Theodora de schow in de bar. Zij gebruikt haar instrument vooral om haar zang te begeleiden. Ze zingt bekend repertoire (zoals ‘De Mannen van Plezier’), maar ook eigen composities, zoals een loflied op de overgang.
Over de presentaties op zondagmiddag is het nodige te doen geweest. Sommigen wilden ervan af. Maar na uitgebreid overleg met de docenten hierover hebben we het toch gehouden zoals het was: op het Topdek, maar wel met een podiumopstelling. Het was weer goed dat iedereen bij elkaar zo even in de keuken heeft kunnen kijken.
Mieke had tot slot een heuse eindnummer voorbereid: een karaokeversie van ‘These Days’ van Jess Glynne, Macklemore & Dan Caplen, maar dan niet met tekst, maar met akkoorden, die zeer snel wisselden. Daar slaagde allen! Iedereen kon dan ook tevreden met een heus diatonische getuigschrift huiswaarts keren.
16-18 november 2018
Hier een aardige foto-impressie van het Doorslaande Tongen weekend. Deze foto’s hier zijn details uit de video, die ik heb gemaakt van de akkoordenkaraoke, die Mieke heeft bedacht voor de eindpresentatie.
19 november 2018
Veel trekharmonicaspelers zul je nooit op een open podium of een jamsessie zien spelen. Hooguit in huiselijke kring zullen ze hun wisseltonige gave tonen. Dat is jammer, want wie weet als je je over die drempel heb gewaagd en wat je speelt valt in de smaak, sterkt dat je zelfvertrouwen. Maar gaat het mis: geef het niet op!