Er was twijfel door de corona-crisis. Gaat het weekend wel door? Uiteindelijk is er toch voor gekozen om te gaan. Het is een geslaagd weekend geworden met mooie wandelingen en een stapel oefenstof, al dan niet gecomponeerd door de grote meester en organisator zelf: Mark Söhngen. Mogelijk was dit het laatste harmonica-evenement voor een lange periode.
Veel hoef ik niet te schrijven: de foto’s en video’s, aangeleverd door Deborah, Jan, Paulien, Hennie, Mark en bovengetekende zeggen al meer dan genoeg.
Duidelijk: hier moet nog wat ordening plaatsvinden.
Hier is al wat meer sprake van stuctuur: ‘Au bord de l’eau’ - een Franse compositie.
Vrij vertaald ‘Langs het Water’, maar dat is weer een hele andere compositie: een traditioneel stuk uit Tatarstan. Hennie Bouwman kwam even buurten en filmde dit.
Wendy heeft het voor mekaar gekregen om een wals van Mark vlekkeloos te spelen. En dat is geen makkelijk stuk.
Tussen de bedrijven door is er ook nog gejammed, zoals hier door Wendy, Jan en Paulien.
We hebben ook veel gewandeld, waarbij we de Berkel regelmatig moesten oversteken.
Zoals met dit kettingpontje.
Of met een brug over deze stuw. Hier heeft jaren geleden een vreselijk vlotongeluk plaatsgevonden, wat gezien het enorm krachtige verval heel verklaarbaar is. Gelukkig zit er nu een lijn over het water gespannen.Klik op een foto voor een vergroting.
Vervolgens kun je bladeren met ’t scrollwieltje of de pijltjestoetsen.