Inbreng buitenlandse docenten heel geslaagd

Doorslaande Tongen vindt toch weer de weg terug

De workshop van Harry Dijkstra in de bibliotheek (hij speelt ook bandoneon, wat de aanwezigheid van dit hoekige instrument op de de voorgrond verklaart). De cursisten lijken het wel naar hun zin te hebben.

De workshop van Harry Dijkstra in de bibliotheek (hij speelt ook bandoneon, wat de aanwezigheid van dit hoekige instrument op de de voorgrond verklaart). De cursisten lijken het wel naar hun zin te hebben.

Doorslaande Tongen na Hemelvaartsdag, zoals afgelopen jaar, was een uitzondering. Dit jaar bood De Beukenhof in Biezenmortel bescherming tegen het barre novemberweer en was het binnen weer gezelligheid troef. En leerzam bovenal. De deelnemers willen de docenten graag volgend jaar terug zien.

vrijdag 17 t/m zondag 19 november 2023
door Eduard Bekker • foto’s o.a. Ellen Schot, Jan Kamphuis, Judith Hesp en Els Hertsworm

Thea Draaisma heeft voor alle deelnemers dit zelfgeborduurde vignet gemaakt.

Thea Draaisma heeft voor alle deelnemers dit zelfgeborduurde vignet gemaakt.

‘Balgeluk’, is dit keer het thema en daarmee hebben we onderhand de hele trekzak verkend van akkoordvoering en ritme links en rechts tot aan de versierpogingen van vorig jaar.

De Beukenhof is een groot oud kloostercomplex. De kamers hebben ramen. De gangen doorgaans niet met desoriëntatie tot gevolg.

De Beukenhof is een groot oud kloostercomplex. De kamers hebben ramen. De gangen doorgaans niet met desoriëntatie tot gevolg.

Labyrint Beukenhof

In vergelijking met onze oude stek – De Glind – bij Barneveld is de Beukenhof veel groter. Het is een vierkant complex met een binnenplaats. De gangen hebben grotendeels geen vensters en dat is een garantie om je oriëntatie te verliezen. Zo heb ik een docent zowel de eerste als de laatste dag de weg moeten wijzen naar haar leslokaal. Ook cursisten hebben soms de grootste moeite om kamers te vinden. Toch is het ergens wel de charme van dit gebouw.

De kapel is ongeveer even groot en hoog als die bij Trek er es Uut. Alleen ontbreekt het balkon.

De kapel is ongeveer even groot en hoog als die bij Trek er es Uut. Alleen ontbreekt het balkon.

Kapel en nostalgie

Vorig jaar was de kapel afgehuurd door verre van rustige studenten, wat overigens nog een aardig effect teweeg bracht. Dit keer hadden wij zelf de beschikking over de kapel. Daar waren veel mensen erg blij mee. Het zorgde voor wat Trek-er-es-Uut-nostalgie. Hier is plek genoeg om te dansen en er was dit keer ook een ‘echt’ podium. Ook de akoestiek is er okee. Een enkeling miste echter toch de gemoedelijkheid van de feestzaal bij de bar met haar houten vloer. Misschien is er een compromis mogelijk door de kapel – en het podium in het bijzonder – nog wat sfeervoller in te richten.

Voor de docenten zit het er weer op. V.l.n.r. Harry Dijkstra (Groningen), Jan Budweis (Berlijn), Greet Wuyts (Vlaanderen), Raquel Gigot (Wallonië) en Wouter Kuyper (Utrecht).

Docenten

Over de docenten heerste alom tevredenheid. Zo hoorde ik als Jan Budweis volgend jaar weer van de partij is, komen we beslist weer!
Maar ook uit de evaluatie is gebleken dat de cursisten heel erg blij waren met ‘hun’ leermeesters en -meesteressen. Blijkbaar hebben we een ideaal team docenten bij elkaar weten te krijgen.

Uit alle windstreken

Zou het soms te maken hebben met de vele windrichtingen waaruit we docenten hebben betrokken? Harry Dijkstra komt uit Groningen, Wouter Kuyper uit Midden-Nederland, Jan Budweis helemaal uit Berlijn, Greet Wuyts uit Vlaanderen en Raquel Gigot uit Wallonië. Kortom: de meerderheid uit het buitenland, maar toch allemaal het Nederlands machtig. Het heeft voor een fraaie mix gezorgd.

Raquel Gigot (rechts) in haar element met de lesgroep.

Raquel Gigot

Jan Budweis gaf voor het eerst bij Doorslaande Tongen een workshop. Maar veel cursisten kennen hem uit zijn tijd bij Trek er es Uut.
Helemaal nieuw voor dit balgenwekend is Raquel Gigot geweest, die bij bij andere workshops van de SVN al kind aan huis was.
Voor Doorslaande Tongen blijkt ze een aanwinst. Ze zingt niet alleen prachtig, maar bovenal speelt ze zowel trekharmonica en chromatische accordeon op zeer hoog niveau, waar vooral de gevorderde trekharmonicaspelers en accordeonisten heel enthousiast over waren.
Als enige docent was haar groep echter niet volzet. En dat was echt zonde. Mocht ze volgend jaar weer van de partij zijn, dan is het zeker aan te raden om meer reclame te maken voor deelname van chromaatspelers: ik heb gehoord van accordeonisten die graag mee hadden gewild, maar dachten dat dit weekend slechts voor diatonische instrumenten was bedoeld. Een oproep in KLANK – tijdschrif voor zowel trekzak als accordeon – strekt dan tot aanbeveling.

We zullen doorgaan...

Aanvankelijk had ik zelf plannen om de fakkel over te dragen aan de nieuwe generatie. Maar daar komt dus niets van in als het aan de cursisten ligt. En inderdaad, zoals het nu gaat, gaat het blijkbaar heel goed. John doet het contact met de SVN en daardoor kan veel tevoren worden kortgesloten. Mieke benadert de docenten en heeft creatieve ideeën buiten de workshops om. Verder verzorg ik dan de pr en praat de activiteiten aan elkaar tijdens het weekend. Dat houden we dus zo!