In Den Haag en omgeving is de trekharmonica een schaarse verschijning. Des te opmerkelijker is het dat het instrument zowel in Den Haag, als Delft en Rijswijk is opgedoken bij het jaarlijkse Gluren bij de Buren.
Gluren bij de Buren is een terugkerend evenement dat bestaat uit huiskamersessies. Muzikanten uit de omgeving melden zich aan bij de organisatie en vrijwilligers bieden hun huiskamer aan om op te kunnen treden. De ruimte waar ik speel blijkt in het verre Rijswijk te zijn: ontmoetingsruimte ‘De Buitenkamer’; gelegen in een splinternieuw, moeilijk bereikbaar, buitengebied van Rijswijk.
Alle reden om extra aandacht aan deze 2 februari te besteden met een uit de kluiten gewassen affiche; mijn ervaring in Vroondaal in 2023 heeft geleerd dat als een optreden in een dergelijke randgebied plaats vindt, dat het dan erg stil kan blijven omdat die locatie buiten de huiskamerroute valt van de plaatselijke cultuurminnende bezoekers.
Dat affiche zorgt nog wel voor wat extra publiciteit, mede dankzij een publicatie in Nieuwsblad Rijswijk en nieuwssite InRijswijk; die laatste zelfs met mijn affiche.
Bang voor weinig publiek hoef ik dit keer overigens eigenlijk niet te zijn: ik deel het evenement met straatorkest Eigen Hulp met een afvaardiging van 18 muzikanten, die mij drie keer zullen afwisselen. Dat betekent dat ik in elk geval ben verzekerd van 18 man/vrouw publiek.
Een tweede voordeel is dat ik met een van de orkestleden kan meerijden, waar ik zeer dankbaar voor ben met vier trekharmonica’s in mijn gevolg. Orkest Eigen Hulp is me wel vertrouwd: ik ken er al jaren twee leden van.
Beide optredens zijn een succes. Gelukkig zijn er ook nog ‘mensen van buiten’ op de muziek af gekomen.
Opvallend aan deze Gluren bij de Buren is dat zowel in Den Haag als Rijswijk en Delft een optreden is waar de trekharmonica wordt gehanteerd. De Haagse Country & Folk groep Doolaardband is al enkele jaren een vertrouwde verschijning op dit evenement. Josefien van Pelt hanteert bij dit jonge gezelschap van broers en aanhang de trekharmonica, wat heel opmerkelijk is voor een bluegrassformatie. Maar het past heel goed als min of meer de vervanger van de viool.
In hartje Delft is het Deborah van de Leijgraaf die in de Rock & Blues Fusion formatie Babalas Collective de trekzak hanteert. In verhouding tot de oververtegenwoordigde grijze brigade in de trekzakwereld is ze nog een ‘jonkie’. Balabas is een van haar muziekprojecten in een verder zo druk gezinsleven. Opvallend: twee van de vier trekharmonicaspelers op dit gebeurend valt onder een jongere generatie. Dat is hoopvol voor de overleving van ons muziekinstrument waarvoor veel spelers een echte passie voelen.
Deborah wijst me op nóg een gezelschap met wisseltonig gehalte: ook Schraapstaal heeft in Delft opgetreden. Hier verzorgt Corné Hoogervorst de diatonie. Ook hij is in de trekharmonicawereld geen onbekende verschijning. Helaas heb ik geen opname van hun optreden bij Gluren van de Buren, maar wel een oudere opname.