‘Calijides’ is een Baskisch nummer dat ik dankzij Geert Oude Weernink heb leren kennen. Geen makkelijk stuk: zeker als je ziet hoe een Baskische dame het speelt.
Groningse Folktrio Tarducci speelde op 23 maart 2014 voor het eerst in jaren weer samen in het kader van 'Muzikanten met een verhaal'. Daar heeft trekharmonicaspeler Geert Oude-Weernink zijn muzikale levensverhaal verteld aan de hand van platenhoezen en live-muziek fragmenten, zoals het onderstaande ‘Calijides’.
Tjerk Knop heeft op een heel ander manier naar dit stuk gekeken en kwam op de gedachte om de eerste halve maat als opmaat te beschouwen. Hier kwam hij op, omdat er in maat 11 een halve maat bij wordt gesmokkeld (“Als je kijkt naar maat 22 kijkt dan zie je hetzelfde patroon, maar daar is dat extra staartje weg. De aanzetten in maat 11 naar het B-deel, maat 23 naar het C-deel en maat 33 naar het D-deel zijn m.i. opmaten en dat vond ik wat inconsequent dat dat voor het A-deel niet gold.”).
Op ‘zijn’ versie zie je dat door de opmaat voor A ineens alles op zijn plek lijkt te vallen. (“Alle herhalingen staan – uiteraard – halverwege een maat, maar daarna gaat er weer een opmaat verder. Op geen enkele andere plaats hoeft gecorrigeerd te worden. De delen A, B en C eindigen ook allemaal met die lekkere uithaal: A-F-A-D”).
Verder zijn er wat kleine aanpassingen in de bassen, een beetje peuteren in het C-deeltje met de dubbele grepen, en de nootjes helemaal aan het einde worden ik aan de fantasie van de speler overgelaten (“Want dat zijn eigenlijk verschillende opmaten, dat zou het verwarrend maken.”)